W jednym z poprzednich artykułów wspomniano, że w zbiorach muzeum w Gołotczyźnie znajdują się listy osób sławnych w czasach kiedy żył Aleksander Świętochowski, ale też znanych współcześnie. Pośród nich jest również kartka papieru, zapisana odręcznie i z podpisem Maria Konopnicka. Warto nadmienić, że wspaniały pozytywista, niezbyt chętnie pochylał się nad poezją Wychodził z założenia, że po epoce romantyzmu, wiersz się nie sprawdził, zatem w okresie „pracy u podstaw”, ten rodzaj literacki nie powinien zbytnio zajmować społeczeństwo. Jednak w przypadku m.in. tej poetki zrobił wyjątek. Wydawał własnym sumptem i redagował gazetę „Prawda”, nowoczesne na ówczesne czasy pismo, na łamach którego mogli wypowiadać się wszyscy ci, którzy należeli do myśli pozytywistycznej i patriotycznej. Na jej kartach zamieścił też utwory Konopnickiej. W pewnym sensie stanowiła dla niego „poetycki” pozytywizm, ponieważ poprzez swoje wiersze pochylała się nad niedolą prostego ludu, starając się zwrócić społeczna uwagę nędzę i biedotę. Pisała też wspaniałe wiersze patriotyczne, co w całości ujmowało Świętochowskiego i wzbudzało w nim pełny szacunek dla poetki. Poniżej prezentujemy fragmenty korespondencji, jaką skierowała do Posła Prawdy:
„ … Rękopis odebrałam i dziękuję bardzo za pochlebne ocenienie go. Co się tyczy ogłaszania go drukiem, to w tej chwili nie mogę się na to decydować, ponieważ jest to tylko część poematu niewykończonego, która ogłoszona oddzielnie, mogłaby być niezrozumiana, jako rzecz zupełnie fantastyczna. Mam wszelkie nadzieję, iż wykańczając go, o ile przy nawale ważnych prac podjętych, czas mi na to pozwoli, a wtedy oddam całość do druku. Raz jeszcze dziękuję Szanownemu Panu za zaszczytną dla mnie ocenę mej pracy, załączam wyrazy głębokiego poważania. Maria Konopnicka Monachium d. 15 stycznia 1900…”.
